Na een weekendje hard werken weer even een update. Ik had meer foto’s willen nemen, maar met mijn handen onder de olie/verf (wel met handschoenen), kon ik mijn telefoon niet bedienen.
Het houtwerk zit weer in de olie. Gisteren Danish oil verdund met terpentijnolie (niet te verwarren met terpentine), gebruikt als impregneerolie. Alles goed met een kwast ingeolied, en na een half uurtje ongeveer, afgenomen met oude lappen. Vandaag onverdunde Danish oil aangebracht op dezelfde manier. Het houtwerk ziet er weer mooi uit.
De vooras, frame en beugel van de eerste aflak laag voorzien. Hiervoor heb ik Sigma S2U Gloss, kleur Ral 9005, gebruikt. Uiteraard eerst alles geschuurd en stofvrij gemaakt en ontvet.
Vervolgens de bladveren, spatbordstangen en binnenkant spatborden voorzien van een laag Brantho (the rust mutilator).
Ook heb ik met nog wat schuurmiddelen geƫxperimenteerd, om te kijken wat nou het fijnste werkt. In plaats van schuurpapier werken de schuurpads van 3M toch wel veel fijner. Omdat die zacht zijn, kom ik veel makkelijker in alle hoekjes, en kan ik het ongelijke oppervlak beter schuren zonder de hoogtepunten te veel kaal te schuren. Ook gaat die schuurpad best wel lang mee, dus daar ga ik in de toekomst meer meer werken. Als je oneffenheden juist vlak wil maken zou ik er niet mee werken.
Volgende week hopelijk weer verder als het weer mee zit.
Wat gaaf dat er zoveel kennis en passie is over dit specifieke onderwerp. Toen ik 10 was, inmiddels 45, kreeg ik deze fiets van een boer aan āt Sud te Drachten. Hij stond toen zonder wielen in struiken overwoekerd net zichtbaar tegen een boom. Er bleken nog twee (verkeerde 26 inch) wielen bij te zijn. Ik heb de hele handel mee naar huis gekregen en ben er toen mee aan de pruts gegaan. Bij een lokale oud ijzerhandelaar (Jelle Knaak R.I.P) kocht ik toen twee wielen in de maat 28 x 1 3/4, met nog de āspekbanden en oranje binnenlanden erom. Nitwit die ik was heb ik die toen vervangen voor de toen nog verkrijgbare zwarte Vredestein nopjesbanden. Inmiddels zit het derde setje eromā¦
Sinds die tijd is deze fiets altijd mijn fiets geweest. In gebruik, beslist nooit vertroeteld. Ik ging ermee naar de basisschool, en naar het voortgezet onderwijs. Ik ging ermee op stap en mee naar mān werk. Hij is meegegaan op vakantie. Mān dochters, vrouw, vriendenā¦allemaal weleens een lift gehad voorop. Ik heb er weet ik veel wat mee vervoerd. Grappig detail: de fiets heeft bij mij nog nooit op slot gestaan. Ik heb er later bij Fietsje in Groningen een automatische tweevernellingsnaaf in laten monteren, dat werkt best goed op zoān fiets. Ik heb er ook ooit een aantal oude onderdelen op gezet, van een andere transportfiets. De spatborden waren bijvoorbeeld door trilling helemaal doorgescheurd.
Het is voor mij een hele bijzondere fiets, en door een tip kwam ik op deze blog terecht. Ik vond dat mijn verhaal en mijn fiets hier misschien wel passen. Voor de puristen, sorry. Het is alles behalve een mooie originele fiets. Het is een samenraapsel van weet ik veel wat allemaal. Ik heb ook geen idee wat voor merk het is. Mijn opa (ook fietsenmaker geweest) heeft volgens mij ooit E.N.R. gezegd. Of dat klopt of waarop hij dat baseerde weet ik niet, en dat kan ik hem ook niet meer vragen helaas. Voor de liefhebbers: dit is een transportfiets die al 35 jaar dienst doet en waarvan (op een aparte manier wellicht) veel wordt gehouden.
De XL is gemonteerd. Ik wilde even weten of alles goed gericht en compleet is. Alle onderdelen lieten zich zonder problemen monteren. De fiets gaat weer uit elkaar zodat ik alles verder af kan werken. Het rek moet nog in de lak en een paar boutjes zijn te lang, maar verder is het een fijn fietsende fiets geworden.
De voorvork of de balhoofdhoek is redelijk stijl, waardoor het een wendbare fiets is geworden. En het oogt ondanks de hoogte ook nog wel aardig Christelijk. ?
Er zijn nog wat kleine zaken die voor verbetering vatbaar zijn. De dwarsbalk op de hoogte van het balhoofd zit tegen het balhoofd aan. Daar moet ik nog een half maantje weg veilen. En de rechter cup lijkt niet diep genoeg want de koon steekt er een beetje uit. Daar heb ik nog wel een andere cup voor. De ruimte tussen de banden en de spatborden is wat veel maar ook overal consequent hetzelfde. Het lijkt bij een fiets uit de jaren twintig te horen. De smalle velgen ook.
Achter wiel, trapas, crankstel en ketting gemonteerd. Balhoofd moet nog afgelast worden. Spatbord versterkt met een plaatje. Zinken koplamp gemonteerd. Mooi transportfiets zadel gemonteerd. Kan niet wachten erop te fietsen.
