Juncker – transportfiets.net

Naast de Frankenstein XL is er nu ook een Juncker XL.

De fiets is in 2009 bij mij terecht gekomen omdat iemand in Harderwijk geen tijd meer wilde besteden aan het monteren van de fiets (zie: Trip door Het Land van Maas en Waal, redactie).

Omdat de fiets als pakket onderdelen door mij is gekocht was ik in de veronderstelling dat het kettingwiel en de trapas weliswaar in het frame pasten maar er niet bij hoorden. Dat bleek een vergissing. Er zijn inmiddels zoveel van deze Junckers uit 1968 die bij Gazelle gebouwd zijn met een Gazelle trapas en cranckstel dat je van een hele serie kunt spreken.

Het verhaal wil dat er geen vraag meer naar de transportfietsen was en dat ze al twee jaar niet meer in catalogus stonden. Er lagen echter nog wel onderdelen die toen ‘maar bij elkaar gevoegd zijn’ door leerlingen van de opleiding rijwielherstellen.

Deze Juncker, nu verhoogd naar 67cm is mijn eerste transportfiets. Ik fiets er al jaren met veel plezier mee maar ja, het zadel stond wel erg hoog.

Op enig moment leek het of er speling in de achternaaf zat maar dat bleek een losgekomen bout die de liggende- en staande achtervork bij elkaar houdt.

Die bout was niet meer vast te draaien en is aan de binnenkant als een klinknagel gesmeed.

Dat maakte dat die bout uitgeboord moest worden.

Daarom heb ik de fiets volledig gedemonteerd en de bout aan de andere kant ook uitgeboord zodat er links en rechts dezelfde bouten gemonteerd konden worden.

Dat is allemaal goed gelukt. Geen brokken gemaakt met mijn boormachine. 😎

Omdat de fiets toch helemaal uit elkaar lag én omdat een laag frame was kwam ik op het idee om net als de Frankenstein het frame te verhogen.

De lak was een dingetje maar omdat ik een jaar geleden mijn best heb gedaan om uit te zoeken hoe je met een kwast en de juiste lak oude moffellak na kunt maken, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en het plan uitgevoerd.

De fiets is nog niet helemaal klaar. Als ik een fiets weer opbouw controleer ik eerst of het frame goed gericht is, of de wielen mooi in lijn staan en of de ketting in een rechte lijn over de tandwielen gaat. Bij negen van de tien transportfietsen klopt er niets van dat laatste.

Het richten van de voorvork luistert erg nauw. Een millimeter te veel naar links of rechts en de fiets is uit balans. Die is er twee keer uit geweest maar de derde keer was het goed.

Nu alvast een paar foto’s van een inkomplete fiets, die hopelijk op 3 juli zo ver is dat de Antitankroute er mee gereden kan worden.