Op de vork geen logo, wellicht onder het hardsoldeer.
Op de zadelpen een nummer 1 6 ?
Op het tandwiel is 44 (aantal tanden) ingeslagen en nummer/letter 2 X.
Spatborden en stangen 100% W.K.C.
Alle balhoofddelen vernikkeld, stuur vernikkeld, zadelpen vernikkeld. Een moderne trapas. Het crankstel was totaal vast gelast, inmiddels opgelost (slechte lasser geweest gelukkig …). In de discussie op de site frame van Sven goed bekeken deze is exact hetzelfde. De leeftijd blijft een raadsel.
De cranks zijn 100% origineel. Ik ben al het laswerk voorzichtig aan het verwijderen. Uiteindelijk ook het WKC logo gevonden.
Zojuist stond er een W.K.C. transportfiets op marktplaats, te herkennen aan het typerende kettingwiel:
W.K.C. transportfietsen werden tot 1926 geimporteerd door Juncker, en daarna tot 1929 door A. Druyf & Co. (Maxwell) en De Vrieze & Co.
Er was eerder een exemplaar gevonden, ook met ingesoldeerde achterpadden, maar die bestaat helaas niet meer. Nu is er gelukkig toch weer een ontdekt.
Typisch herkenbaar aan deze fiets is het crankstel, wat een semi-klokkenlager betreft. De echte Duitse klokkenlagers (of glockenlager) hebben geen spie verbinding, maar deze wel. Hij heeft wel de vaste belvormige stofkappen aan de cranks waarnaar het type is vernoemd.
En zo heeft de fiets er oorspronkelijk uitgezien (advertentie van A. Druyf & Co. uit 1927):
De fiets is nu in het bezit van Ronald (Gouda), die erover vermeldt:
De fiets staat inderdaad in mijn schuur,hij heeft een zwaar leven gehad. Achterpadden zijn ingesoldeerde massieve plaat. Ik stuur nog 2 foto’s. Als ik tijd heb zal ik de fiets eens aan een onderzoek onderwerpen. Alles lijkt in de loop van de tijd vervangen op het balhoofd na, dat ziet er nog strak uit.
Het kettingwiel:
Ingesoldeerde achterpad:
Het framenummer:
Hier is een grafiek te vinden voor Patria/W.K.C. rijwielen. Echter als je die aanhoudt, dan kom je rond 1940 kwa bouwjaar. Dat kan niet kloppen, want deze fiets is veel ouder dan dat. Mogelijk had W.K.C. een andere framenummer reeks voor het eigen merk Patria, dan voor de export fietsen. Helaas betekent dat dat de exacte datering niet via het framenummer te achterhalen is, en of deze door Juncker of later door A. Druyf of De Vrieze is geimporteerd.
In 1926 kondigde W.K.C. aan de import van W.K.C. rijwielen te hebben overgedragen naar A. Druyf & Co. en De Vrieze & Co. Over De Vrieze & Co. kon ik niets terugvinden. Met dank aan Aad Streng voor het vinden van de volgende advertentie:
De Vrieze & Co. importeerde dus zeker ook de transportfietsen van W.K.C.
Juncker was niet de enige importeur in de jaren ’10 van W.K.C. transportrijwielen. Deze afbeelding heb ik zojuist ontvangen uit de handelscatalogus van M. Adler, seizoen 1911-1912 (met dank aan Aad Streng). Het is hetzelfde frame als die van Juncker uit 1910, maar met een aantal duidelijke verschillen. Het W.K.C. frame geleverd door M. Adler is uitgerust met een klokkenlager (= glockenlager). Dit is een crankstel/trapas met belvormige stofkappen, en een spieloze verbinding, zoals in Duitsland de norm was. Ik ken vermeldingen van klokkenlagers onder andere van Baving uit 1914, ook vrij zeker import uit Duitsland. Ook opvallend is de bandrem, die door de voorvork het stuur heen loopt. En tenslotte heeft het frame ook een stuurvergrendelingsknop, iets dat je alleen op de jaren ’10 transportfietsen terugziet.
Over M. Adler: “M. Adler (bijnaam Puck) was een zeer succesvolle wielrenner rond 1890. Hij is later de rijwielhandel in gegaan en bracht het merk HIMA. Om dat merk te promoten organiseerde hij een aantal jaren de HIMA rondritten in Nederland. Gezien zijn achtergrond als handelaar zal hij die rijwielen niet zelf hebben gemaakt. Ik ken althans geen fabriek van hem.”
Close-up van het klokkenlager:
Close-up van het stuur, bandrem en voordrager constructie:
Firma A. Druyf & Co. is met name bekend van de Maxwell transport- en bakfietsen. Het bedrijf is volgens Rijwiel.net opgericht in 1914. Volgens De Oude Fiets is het merk Maxwell in 1924 gedeponeerd. Echter maakte Maxwell al voor die tijd gebruik van die naam, echter nog niet voor transport- en bakfietsen. Dat begon pas in 1929. Voor de informatie over Maxwell transport- en bakfietsen, zie dit artikel.
Dit artikel gaat over de periode daarvoor.
1922
De eerste vermelding die ik ken van transportfietsen die ik heb gevonden zijn de onderstaande aankondigingen in het vakblad “De Rijwielhandel” over de stand van A. Druyf in de RAI:
1925
Uit de onderdelen prijscourant van A. Druyf. Zie de volledige prijscourant hier.
Volgens de achterkant van de folder maakte A. Druyf destijds zelf de frames, al is het niet duidelijk of dat voor de transportfietsen ook gold:
1926
In 1926 namen A. Druyf & Co. en De Vrieze & Co. de import van W.K.C. transport- en bakfietsen over van Jüncker & Co., zie het onderstaande bericht uit de Rijwielhandel, 1926 (zie eerder artikel over Jüncker & Co. / W.K.C. (t/m 1926)):
W.K.C. is een staalfabriek gevestigd in Solingen, zie: https://www.wkc-solingen.de/en/wkc/history. W.K.C. is met name een wapenfabrikant, maar produceerde ook rijwielen, waaronder deze bakfietsen en transportfietsen voor de Nederlandse markt die werden geimporteerd door Firma A. Druyf & Co.
Uit het vakblad “De Rijwielhandel”
1927
In 1927 betrekt A. Druyf het pand aan de Oudzijds Voorburgwal 131 (in de eerdere advertenties was dat nog nummer 133), Amsterdam:
En de transport- en bakfietsen:
Close-up:
Hier is duidelijk het W.K.C. crankstel te zien, die op de onderstaande afbeelding (uit 1932) in onderdelen wordt weergegeven. Het is een klokkenlager-achtig crankstel, te herkennen aan de belvormige stofkap aan de linker crank. Echter de echte Duitse klokkenlagers zijn spie-loos bevestigd. A. Druyf heeft deze crankstellen ook op Maxwell transport- en bakfietsen gebruikt tot 1932.
De W.K.C. bakfiets. Deze is identiek aan de afbeelding in de prijscourant van Jüncker & Co. uit 1926. Het is zelfs dezelfde afbeelding, behalve dat hieronder W.K.C. is toegevoegd op de bak.
1928
1929
In 1929 kwam W.K.C. in problemen vanwege de Depressie, waarna vervolgens Firma A. Druyf & Co. zelf (transport) rijwielen ging produceren onder de naam Maxwell.
