R.J. Kooi (Erjeka) zadelfabriek, Mijdrecht, 1922-1958

Dit Erjeka transport zadel had ik eerder op de site geplaatst, zie eerder artikel.

Ik kreeg een reactie van de kleinzoon van de oprichter R.J. Kooi die in Canada woont, en interesse had in het zadel. Het zadel is inmiddels opweg naar Canada. Hieronder volgt informatie die ik had gekregen over het bedrijf:

Before he passed away, Uncle Pieter, the son of my grandfather, gave me the last saddle that came off the assembly line, for safekeeping. 

Het laatste zadel gemaakt door Erjeka.

I also have a framed group photo of all the employees at the factory together with my grandfather (Reinder Jacob Kooi), my grandmother (Grietje) my uncle (Pieter) and my mother (Idalina). The photo was taken in front of the family home in Mijdrecht which was on the same property as the bicycle seat factory.

Alle medewerkers van de zadelfabriek, voor het huis van de familie

According to my mother, the factory closed in 1958 (opgericht in 1922, red.), the same year my grandparents moved to Canada. She was very excited to hear about the bicycle seat purchase.

Luchtfoto van de zadelfabriek

By the way, a story from WWII goes with the photo of the factory I emailed to you. My grandfather refused to let the nazis use his factory and employees for their purposes. In addition, he was also assisting the Dutch resistance. The SS showed up at the house one day and demanded that my grandmother tell them where he was. He was in fact hiding in the cellar. She denied knowing where he was and as punishment, they set fire to their home. While the house was burning, a neighbour who was also an employee in the factory rescued my grandfather. As he ran from the house towards the factory, the SS soldiers gave chase. Our grandfather ran through the factory and at the other end, jumped into the canal from where he was rescued by a farmer. He then went into hiding at a friend’s home for a few months. Their beautiful house and all their belongings burned to the ground. In a separate incident, a brother of my grandfather was arrested by the SS and was never seen again.”

Veenomenaal

Deze fiets van het merk Veeno zie je niet zo vaak. Ik heb hem gekocht in Drenthe en wat mij opviel was dat het stuur in zijn geheel één dikte heeft, namelijk 25mm. Ook zit er geen expander bout in het stuur. Het zit dus vast aan het rek. Het balhoofdplaatje heb ik gelijmd met kit en er twee glans parels op geplakt. Te koop bij een populaire winkel waar je véél voor weinig krijgt. De continental banden kleuren na verloop van tijd wat donkerder, wat ik mooi vind.

Mvg,
G. Haan

Gazelle met AH reclame

Ik heb een speciale plaat laten printen van AH mand reclame. Ik zou een volgende keer een kleinere maat mand kiezen, want het valt niet mee hiermee te fietsen. Een aantal jaren geleden deed ik mee met een wereldrecord meeste aantal antieke rijwielen bij elkaar in Dieren, toen Gazelle 125 jaar bestond. Deze mand heb ik toen gebruikt. De fiets komt van een oude fietsenmaker uit Doorn. Niet origineel meer,  maar hij mag er zijn. Achterspatbord is 7,3 cm breed, maar er zitten helaas gaatjes in. Het voordeel van houten handvatten is dat je in de winter minder koude vingers hebt.

Update:

Ik heb er nu gazelle spatborden op gezet. Nu is het weer origineel. Boutjes, moertjes en Gazelle plaatje gekregen van Marcel uit Arnhem.

Mvg,
G. Haan

Aan de lopende band (Gazelle archief Dieren)

Met dank aan Jan Cees Rutgers voor het digitaliseren en beschikbaar maken van het Gazelle beeldmateriaal.

En ook een mooi beeld, het hardsolderen van sturen:

Meer foto’s van de productie vind je in Gazelle archief Dieren als je zoekt naar “werkvloer”.