Germaan van Charles uit 1955, deel 3

De Germaan fietst weer. Het was deze keer in een keer goed.

De kettinglijn van het voortandwiel is hetzelfde als die van het achtertandwiel als de velg in het midden van de inbouwbreedte wordt gespaakt.

De fiets heeft ooit een klap gehad dus er moest wel wat gericht worden maar dat was minimaal.

Deze keer heb ik een Wippermann Nr.17 gebruikt. Die is iets minder zwaar dan de extra versterkte Nr.18. De ketting gaat geruisloos over de tandwielen heen.

De voorvork had geen aanpassingen nodig. Meteen de eerste keer toen ik een testritje maakte hoefde ik niet te corrigeren door naar links of naar rechts te gaan hangen om rechtdoor te blijven fietsen.

De spaken van de fiets zijn door de eerste eigenaar ooit vervangen door dikkere G12. Omdat er ‘2.8’ in de achternaaf te lezen is heb ik er weer G13 in gespaakt.

De spaken en nippels die ik heb gebruikt zijn van het merk LEMET. Het nikkel van de nippels is door de tijd heen al een beetje dof geworden. Dat past er mooi bij.

De fiets zat hier en daar vol met klei en vet. Dat heeft er voor gezorgd dat er geen roest is ontstaan. De lak vertoont duidelijke sporen van gebruik maar het ziet er overwegend goed uit. Na het bikken van de klei heb ik alles gepoetst met Commandant Nr.4 Dat haalde de glans weer een beetje terug.

Verder is de fiets opvallend origineel gebleven. Zelfs het zadel is nog het originele.

Alles wat ik heb vervangen zijn de ketting, het achtertandwiel en de spaken.

Omdat het achterlicht is afgebroken zijn er in het verleden twee gaatjes in het witte gedeelte van het achterspatbord gemaakt. Die worden dicht gelast dus daar zal ik wat lak aan moeten brengen.

De lagers van de trapas en de naven zijn wel wat ingelopen en er zijn wat putjes te zien maar daar is tijdens het fietsen niets van te merken.

Het is alles bij elkaar meer een reparatie dan een restauratie geworden.

Charles

Vervolg op:
Germaan van Charles uit 1955
Germaan van Charles uit 1955, deel 2

De allerlaatste Gazelle van Gerard

Beste bezoeker!

U leest het goed. Dit is de laatste Gazelle transportfiets van Gerard! Ik ben klaar. Geen last meer van ruimtegebrek, kapotte  vingers of duimen. Geen wachten of frustraties meer. Geen bouten die muurvast zitten of op de kop afbreken. Deze fiets heb ik in Rijssen opgehaald, en hij staat dus al op de site: Gazelle uit 1955 van Henk.

Ik heb hem zo gemaakt alsof hij nieuw is.

Tom kwam kijken wat ik bij zijn schutting uit spookte. 

Ik hou nu wat vrije tijd over. Iemand een suggestie?

Gazelle fan 

Gerestaureerd zadel

Belangrijk om te weten bij het restaureren van een transportfiets: oude transportfietsen hadden unieke zadels. Ze lijken oppervlakkig wel op moderne Lepper zadels, maar waren wat anders van constructie. Kenmerkend is bijvoorbeeld de dubbele strop, waarmee ze op een haakse zadelpen werden bevestigd. Verschillende veersystemen werden gebruikt, maar voornamelijk twee drukveren, of twee drukveren met twee hangveren. Het laatste werd meer toegepast op bakfietsen, maar ook wel op transportfietsen. Alle zadels van deze types hadden een vaste onderbrug. De kwaliteit van deze zadels is zeer goed, en veren breken relatief weinig.  Die oude zadels zijn in de regel nog goed te restaureren, ook al lijken het wrakken. Onderdelen als de neusveer en het zadeldek zijn vaak uitwisselbaar met modernere Lepper zadels, waardoor je zo’n oud frame weer kompleet kunt maken. Gooi die oude zadels dus niet weg! Al is het alleen maar voor reparatie onderdelen voor bestaande zadels.

Meer over transportfietszadels: https://www.transportfiets.net/tag/zadelarchief/