9 gedachten over “Gazelle bakfiets met voorbesturing”

  1. Geweldige constructie, dat was met recht een uitvinding! De bestuurder moest zich m.i. net een circusartiest voelen op zo’n eenwielig fietsje, gelukkig zorgde de bak voor evenwicht. Maar je moet geen aanrijding krijgen, want dan zit je er letterlijk boven op. Zou best eens een ritje op dit ding willen maken…..

    Beantwoorden

  2. je kunt zien dat dit uit het tijdperk komt net na afschaffing van de hondenkar, het is meer een door mensenkracht aangedreven ijzeren-hond

    Beantwoorden

  3. Ik kan me voorstellen dat die nogal regelmatig een paaltje, stoeprand o.i.d. pakte. Bij een conventionele bakfiets zie je tenminste hoe breed je bent, en hoeveel ruimte je overhebt. Zo kan ik met een paar cm speling makkelijk tussen paaltjes doorrijden, zonder direct mijn wielen te hoeven zien. Mocht het echt krap zijn, kan ik alsnog zijdelings langs de bakfiets kijken.

    Beantwoorden

  4. Zoals je bij een conventionele bakfiets “feeling” ontwikkelt voor wat net wel en net niet kan, denk ik dat je dit bij deze op den duur ook wel krijgt. Maar zo zeker als het kunnen zien zal het niet worden. Ben benieuwd of ik er ooit eentje in het wild ga tegenkomen.

    Beantwoorden

  6. Gelukkig is hij niet aan de andere kant van de wereld gebleven. Zonder twijfel een museumstuk, net als de Estafette van Charles, maar ergens jammer dat hij in het Gazelle museum verdwijnt want zo zien we hem niet meer op straat. Ik had er graag een plekje voor vrij gemaakt!

    Beantwoorden

  7. Laat vijftiger jaren to begin zestiger jaren was er zo’n bakfiets in het noord-westelijk deel van Apeldoorn. Het werd gebruikt door een tent en zeilmakerij.
    Ik kan me herinneren dat de “jongens” van die firma grote behendigheid hadden in het rijden, want de “besturing” was – net als de “aandrijving” (trap-as ) NIET direkt. Op een van de foto’s in de Tubantia-krant kan men dat zien.
    Toen ik een paar jaar geleden bij Gazelle informeerde naar het model, konden ze NIEMAND vinden die ervan gehoord had. Goed dus dat Gazelle dat nu erkend heeft en gelukkig dat het in het Museum gaat !

    Beantwoorden

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *