BEMANDE FIETSEN IN EEN HEUSCHEN WEDSTRIJD

(Van onzen correspondent)
ZAANDAM. 1 Sept. — Bakkersjongen, slagersknechten, kruideniersbedienden en al dezulken, die in hun helder witte jassen tusschen het drukke verkeer doorflitsen, op hun bemande fietsen, konden vanmiddag in het kader van de ontspanningsweek, welke de afgeloopen dagen te Zaandam georganiseerd werd ter vervanging van de jaarlijkse kermis, toonen wat zij als fietsers waard zijn.
Er was voor hen een wedstrijd uitgeschreven, waarbij slechts de beroepskleeding en de bemande transportfiets verplichte voorwaarden voor deelneming waren. Er was groote animo voor dezen wedstrijd onder de leden van het bestellersgilde. Een paar dagen geleden was dit nog niet het geval; toen hadden zich slechts drie candidaten opgegeven, zoodat de wedstrijd niet door kon gaan. Burgemeester In ’t Veld was dit allerminst naar zin. want middels de plaatselijke bladen wekte betrokkenen op zich alsnog te melden voor dezen Zondagswedstrijd.
Een behoorlijke politiemacht was op de been, om de vele belangstellenden achter de touwen te houden, die rond de Burcht, Beethovenstraat en Prins Hendrikkade gespannen waren. De deelnemers voelden zich door die menschenzee echter niet geïntimideerd. Integendeel, die belangstelling was voor hen aanleiding van begin aan alles op alles te zetten. Het gevolg hiervan was, dat het niet lang duurde, of er waren een stuk of wat, die adem te kort kwamen en die graag hadden willen opgeven, indien ze geen te gek figuur zouden hebben geslagen.
Het critische oog van de menigte en de verzamelde autoriteiten, onder wie burgemeester en mevrouw In ’t Veld, deed hen echter doorzetten.

Scherpe bochten.
Zoowel uit de eerste als uit de tweede serie, werden de vijf eerstaankomenden in de finale geplaatst. Die finale werd gehouden na een wedstrijd voor bakfietsen, die niet minder attractief was. Er zaten immers nogal wat scherpe bochten in het parcours. Verscheidene bestuurders die in volle vaart aan kwamen zetten, remden te laat af en zagen hun wagen duikelen. Met een kranige eindspurt liet in deze klasse de berijder van een zeer fraaie bakfiets, J. A. Theeuwis, zijn concurrenten ver achter zich.
Terwijl hem een bloemetje overhandigd werd door mevrouw In ’t Veld, werd hij winnaar verklaard. De persfotograven en filmoperateurs deden hun plicht, waarna hij met een stralend gezicht het gebruikelijke eererondje mocht fietsen.
De vijf slagersjongens die in de transportfietsenfinale ten slotte met den eerepalm gingen strijken, maakten eveneens hun eererondje. Aan huldebetuigingen van de zijde van het publiek ontbrak het hun natuurlijk allerminst.
De motorclub Zaandam organiseerde, ten besluite van den middag, een hinderniswedstrijd. Benzine hadden de deelnemers niet toegewezen gekregen, maar het bestuur had hierin voorzien door aankoop van een alcoholproduct, waarop zoowel de zware als lichte motoren konden starten. Het was een niet minder belangrijke gebeurtenis dan de wedstrijd voor slagersjongens, met name in de oogen van het hoofdbestuur van de Nederlandsche Vereeniging van Motorclubs. Eenige leden daarvan hadden een verre reis gemaakt om den wedstrijd bij te wonen.


Het Nieuws van den Dag, 02-09-1940.

8 gedachten aan “BEMANDE FIETSEN IN EEN HEUSCHEN WEDSTRIJD”

  1. Prachtig verhaal weer.
    Moet er niet nog een keer iets dergelijks georganiseerd worden?
    Tussen Velp en Dieren hebben we flink aan onze conditie gewerkt dus daar kan het niet aan liggen.

    Groetjes van mij,
    Charles Waagenaar

  2. Ooooowh een race? Ik doe mee man!!!

    Ik zal al een foto uploaden van mijn achterspatbord. Zo kan je er al aan wennen :-p.

  3. Ha! Ik zie de competiviteit al oplaaien mooi!:) Hard fietsen lukt mij prima, ik rij zelfs op mijn bakfiets zelfs nog menig fietsers voorbij. Of ik het risico op botsingen en omkantelen in een wedstrijd aandurf is een tweede. Ik herstel wel, maar schade aan mijn fiets(en)…:)

    1. Nee joh, het is gewoon een doordenkertje.

      Als variant op bijvoorbeeld de tekst van het lied – Allen die willen te Kaap`ren varen, moeten Mannen met Baarden zijn, Jan, Piet, Joris en Corneel, die hebben baarden, die hebben baarden – etc.
      Geen watjes of doetjes dus… maar jongens van stavast – die in competativiteit hun mannetje staan..

      1. Ik denk dat er mee wordt bedoeld dat er een mand voor op de fiets moet zitten. En om dan de tegenstanders te kunnen pesten zou je ze stiekum kunnen vullen met klinkers….

        1. Tja, ik heb eigenlijk nog nooit van slagersmeisjes en bakkersmeisjes gehoord die op de transportfiets noeste arbeid verrichtten.
          Maar het lijkt me zeer wel mogelijk dat er toch minstens eentje bestaan moet hebben.
          Het zou toch leuk zijn om daar een foto van te zien, nietwaar jongens..? Vooral als ze dan ook nog als eerste over de finish komt in een heuschen wedstrijd.. avec une vraiment bicyclette triporteur –

Laat een antwoord achter aan anne de jager Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *