Langs de kust in april

Hoi Bas,

We zijn net weer terug van een fantastische fietstocht langs de kust van Nederland. Vijf dagen op de fiets zonder een centje pijn. Niks kapot, geen lekke banden, geen zadelpijn, gewoon fietsen en genieten.
De eerste dag met de pont van Maasluis naar Rozenburg langs de Brielse Maas en Oostvoorne naar het westen. De Noordzee!
De voorspellingen waren dat alle dagen de wind uit het zuiden zou komen. En dat was ook zo.
Het begon een beetje bewolkt maar al snel was daar weinig meer van te merken. Deels omdat het opklaarde maar meer door de verbazing over het futuristische karakter van de Maasvlakte. Voortgestuwd door een krachtige zuidelijke wind raasden we die dag over de bodem van de zee. Nieuw aangelegde zwarte lappen strak asfalt en de industriële omgeving deden ons denken aan een andere planeet, een ruimteschip waar je doorheen fietst.
Door al die indrukken zijn we helemaal vergeten om de tijd in de gaten te houden waardoor we drie minuten (écht drie!) te laat waren voor de Fast Ferry die ons van de Maasvlakte naar Hoek van Holland zou brengen.
Heeft gebracht moet ik zeggen want ze zagen ons fietsen en zijn toen omgekeerd om ons alsnog in te laten schepen. Als dat geen service is!? We gaan proberen om ze via Radar een warme douche te geven.
We hebben die avond onderdak gekregen bij een Hortensia-kweker in Heenweg.
Aardige mensen die zich bij www.vriendenopdefiets.nl hebben gemeld. Dit zijn adressen van particulieren die, meestal in hun eigen woning een aantal slaapplaatsen voor doortrekkende fietsers beschikbaar hebben. Je kunt hier als donateur van Vrienden op de Fiets terecht voor logies met ontbijt voor de “vriendenprijs” van € 19,00 per persoon per nacht. De doelstelling van Stichting Vrienden op de Fiets is ervoor te zorgen dat haar donateurs en de aangesloten logeeradressen met elkaar in contact kunnen komen.
Dat laatste wordt goed begrepen en komt ook bij ons in de idealistische doelstellingen voor.
We zijn dan ook met veel plezier ingegaan op de uitnodiging een workshop “Hortensia kweken” te volgen waarbij de omringende natuur, de samenstelling of gelaagdheid van de grond en de topografische geschiedenis niet werd vergeten.
Daarbij kwamen parallellen met de persoonlijke ontwikkeling naar boven die en passant op de hak werden genomen. Kort en krachtig samengevat “hebben we ons de hik gelachen”.

De volgende dag werd de omgeving anders. Het is lastig om te beoordelen of de kust van Nederland boven Hoek van Holland mooier is. Vertrouwder, dat zeker.
De Maasvlakte is meer als een museum. Als je van je fiets afstapt om lekker in de zon te gaan liggen komt er een gefantaseerde suppoost naar je toe om je vriendelijk uit te leggen dat het de bedoeling is om te kijken. Niet om te gebruiken. Nergens aankomen en netjes op het lapje asfalt blijven. Dat is er niet voor niets neergelegd. En zo zijn we er ook doorheen gefietst. Verbaasd en onder de indruk.
Eenmaal over De Nieuwe Waterweg heen is het grappig om te zien dat het stuk tussen Katwijk en Egmond aan Zee duidelijk onder invloed is van het toerisme.
Tijdens de laatste week van april vlak voor Koninginnedag is er niemand te bekennen. Geen toerist te zien dus daar merk je het niet aan maar je kunt bijna voelen dat het ligt te wachten op de mest die geld heet. Alsof er een terroristische aanslag op ontploffen staat.
Het contrast wat te voorschijn kwam toen we Egmond voorbij waren maakte duidelijk dat het een hele klus moet zijn om het natuurgebied te beschermen tegen de hordes zon- en zeeaanbidders inclusief de liefhebbers met een meer commerciële instelling.
De fietspaden zijn daarboven niet meer overwegend verhard met asfalt maar met schelpen en de vegetatie is diverser, minder aangetast lijkt het wel.
Begrijp me niet verkeerd want we vonden de hele kust fantastisch mooi en we hebben veel respect voor het beleid van de Stichting Duinbehoud, de overheid en iedereen die er aan mee werkt om al die natuur in stand te houden. Maar er is verschil tussen het ‘onderste’ en ‘bovenste’ stuk.
Eerst werden we nog even verrast door de Hondsbosche Zeewering tussen Camperduin en Petten. Ook indrukwekkend, zeker als je van windkracht 7 in de rug als antieke trapondersteuning kunt genieten en het is op zo’n manier beter dan de beste kermisattractie maar het blijft “natuurlijk” asfalt.
Na Petten waanden we ons alleen op de wereld. In een traag op en neer gaande beweging werden we door een afwisselend landschap geblazen met bossen, zandverstuivingen, duinmeertjes en bergen met helmgras. De ene keer door hoog naaldhout wat het uitzicht beperkte zodat we de intimiteit van het droge zand tot ons door konden laten dringen en dan weer voluit opgetogen alsof de hele wereld van ons was tot aan de horizon van de Noordzee toe.
En zo kwamen we aan in Den Helder en waren te verdoofd van al dat moois om het erg te vinden dat we weer naar huis moesten.
Groetjes van mij,
Charles Waagenaar

6 gedachten aan “Langs de kust in april”

  1. nog een hele onderneming zo,n tocht langs de kust ; zijn jullie fietsen niet blank gezandstraald?

  2. Hoi Charles,

    Tjonge, wat een leuk verhaal heb je geschreven.
    Ik begrijp het heel goed dat jullie er veel van hebt genoten.
    Het doet bij mij weer een hoop associaties oproepen.
    Zelf ben ik een jaar of 15 geleden samen met een vriend (die van die Batavus transportfiets) ook op fietsvakantie geweest.
    Wij zijn toen in Breskens gestart en vervolgens langs de kust naar het zuiden(Frans-Belgische grens) gefietst. Was een super leuke vakantie, over de boulevards van de Belgische badplaatsen en de soms ook stille duinenrij daar tussenin.
    Heel gastvrij was mijn ervaring daar en ook hadden we redelijk mooi weer.
    Ik leef dus met jullie mee en krijg ook de “fietsvakantiekriebels” als ik het zo zie en lees!!!

    Leuke foto’s, trouwens ook nog gefeliciteerd met je vriendin (ik was zelf ook een paar dagen weg en las het daarnet op de site) en je hebt haar wel een heel origineel cadeau gegeven, veel gezonde (fiets) jaren gewenst.

    Ik heb ook nog een vraagje, weet jij of de Gazelle no.1 er ook met een Duomatic is geweest?? Ik weet niet hoe oude de Duomatic op zich zelf is, maar mogelijk zou het als optie leverbaar kunnen zijn geweest. Het frame nummer van mijn no.1 is 943470.

    Met vriendelijke groet, Jack.

    1. Hoi Jack,
      Het was inderdaad een verfrissende tocht waar we veel gastvrije mensen tegen zijn gekomen.
      Ik heb ooit, 27 jaar geleden, een nieuwe Gazelle laten bouwen door een fietsenmaker met een Duomatic er in. Het was een gestripte toerfiets met een racestuur en een Duomatic. Geen bagagedrager of spatborden.
      Licht zat er ook niet meer op. Die fiets van mij was een van de eerste fixies met versnelling en een vrijloop. Toen zijn tijd vooruit als ik even onbescheiden mag zijn en na een half jaar ook al weer gejat. Uit de tuin, achter slot en grendel met een slot er op dus ze hebben er iets voor over gehad.
      Iedere fietsenmaker waar je aan vraagt om een fabrieksfiets te modificeren doet dat voor je. Zolang je maar betaalt.
      Het kan in de fabriek gemonteerd zijn omdat het zo besteld is door een fietsenmaker of een fietsenmaker heeft de naaf er zelf in gespaakt.
      Mijn Juncker in Tilburg heeft er ook een en ik fiets er al een paar jaar met veel plezier en zonder problemen mee rond.
      Er is ooit geopperd dat ie niet sterk genoeg zou zijn voor het geweld wat er door een transportfiets op los wordt gelaten maar dat kan ik uit eigen ervaring tegenspreken.
      Een leuk detail is dat er verschillende kogelkooien in de naven zijn gemonteerd.
      In de ene zitten meer kogels dan in de andere. Minder kogels is minder weerstand, meer kogels is meer draagvlak. Dus het lijkt wel of ze met minder of meer kogels de naven aanpasten voor lichtere of zwaardere fietsen maar of dat ook werkelijk zo is weet ik niet zeker.
      Die van mij doet het goed in’t ieder geval.
      Loopt zéér licht, schakelt soepel en remt ook erg goed.
      Na de jaarlijkse servicebeurt kon ik er ook niets aan ontdekken waar aan te zien was dat er gemiddeld per dag tien kilometer mee gefietst wordt.
      Het zwakke punt van een duomatic is dat de as mee kan gaan draaien met het wiel als die niet goed gefixeerd is met de asmoeren.
      Als dat gebeurt worden de konen naar elkaar toe gedraaid met zo’n kracht dat de kogelbanen onherstelbaar beschadigd raken. Dan kan je het huis en de konen meteen weggooien.
      Dat is dus iets waar je op moet letten maar als je dat doet is er niets aan de hand.
      Groetjes van mij,
      Charles Waagenaar

      1. Haa Charles,

        Bedankt weer voor de royale uitleg, het is geweldig hoe gedocumenteerd je het weer doet. Ja, ook half de jaren 80 helaas fietsendieven…maar het was dan ook wel een heel bijzondere fiets van je zo te lezen. In mijn no.1 zit ook een Duomatic, het is weer al even geleden dat ik er op reed, maar bij mijn weten werkte alles nog prima. Ik heb nog een oud wiel liggen met een Duomatic erin en zou het systeem wel op mijn Gazelle Transport willen hebben, maar ja hij rijdt nu ook Super goed, dus ja. Wel zal ik die no.1 weer eens uit het stof halen en weer rijklaar maken. Zal zeker letten op de feit dat de naafas goed gefixeerd zit.

        Hartelijk bedankt weer voor de info.

        Met vriendelijke Groet, Jack.

  3. Hoi Jack,
    Tja, als ik aan die fiets denk heb ik het nodig om royaal te zijn. Kan ik even mijn ei kwijt.
    Maar als ie niet gejat was had ik nooit een transportfiets hoeven kopen en had ik dat ook weer gemist.
    Je weet nooit wie je dankbaar moet zijn.
    Groetjes van mij,
    Charles Waagenaar

Laat een antwoord achter aan Charles Waagenaar Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *