alles over transportfietsen
Dit voorbeeld van een zadeldek reparatie door inlijmen van een nieuw stuk leer was ingezonden door Ronald, als reactie op: https://www.transportfiets.net/2021/01/12/kestein-van-abram-uit-1935-deel-2-schade/#comment-442205
Zo kun je een oud zadeldek behouden, met de sterkte van het nieuw leer er onzichtbaar onder verborgen.
Als ook gebruikt door Gazelle gedurende de jaren 30 t/m begin 40:
Het frame nu met correcte neusveer met enkele winding:
En op een Gazelle uit de jaren ’30:
Ik ben nog nooit een Gazelle TR tegengekomen uit 1944/45. Ik denk dat de productie stokte eind 1943 { materiaal tekort en oorlogs inspanningen } . Na de oorlog kwam er een ander model. Gazelle’s kregen het onderstel model:
Marcel
Lepper model 204 uit de jaren ’20, met dank aan Marcel:
Advertentie uit 1929:
Dit Erjeka transport zadel had ik eerder op de site geplaatst, zie eerder artikel.
Ik kreeg een reactie van de kleinzoon van de oprichter R.J. Kooi die in Canada woont, en interesse had in het zadel. Het zadel is inmiddels opweg naar Canada. Hieronder volgt informatie die ik had gekregen over het bedrijf:
“Before he passed away, Uncle Pieter, the son of my grandfather, gave me the last saddle that came off the assembly line, for safekeeping.
I also have a framed group photo of all the employees at the factory together with my grandfather (Reinder Jacob Kooi), my grandmother (Grietje) my uncle (Pieter) and my mother (Idalina). The photo was taken in front of the family home in Mijdrecht which was on the same property as the bicycle seat factory.
According to my mother, the factory closed in 1958 (opgericht in 1922, red.), the same year my grandparents moved to Canada. She was very excited to hear about the bicycle seat purchase.
By the way, a story from WWII goes with the photo of the factory I emailed to you. My grandfather refused to let the nazis use his factory and employees for their purposes. In addition, he was also assisting the Dutch resistance. The SS showed up at the house one day and demanded that my grandmother tell them where he was. He was in fact hiding in the cellar. She denied knowing where he was and as punishment, they set fire to their home. While the house was burning, a neighbour who was also an employee in the factory rescued my grandfather. As he ran from the house towards the factory, the SS soldiers gave chase. Our grandfather ran through the factory and at the other end, jumped into the canal from where he was rescued by a farmer. He then went into hiding at a friend’s home for a few months. Their beautiful house and all their belongings burned to the ground. In a separate incident, a brother of my grandfather was arrested by the SS and was never seen again.”
Abram heeft zojuist dit project overgenomen, een jaren ’30 Union transportfiets. Transportfietsen met letter kettingwielen zijn schaars, en van Union ken ik slechts een ander voorbeeld.
Het kettingwiel:
Union zadel (tweede van Abram):
En nog losse onderdelen:
