Ronald heeft weer een zeldzaam model transportfiets erbij in zijn verzameling, een Germaan mohawk. Bijzonder is de nog originele voordrager met verbinding aan het stuur, dat bij de latere exemplaren was verdwenen. Dat is daarmee
Het framenummer is A4255, en daarmee zou deze uit 1936 komen:
Mageet Stafiets uit Valkenburg eindelijk afgerond. Na het richten van het frame kon eindelijk de opbouw beginnen, naar het voorbeeld van de originele Stafiets die ik heb.
De transfers zijn deels origineel, diegene die op de spatborden zitten, behalve de transfer op de zadelbuis. Dat is toch een reproductie transfer uit Indonesië en daar zitten helaas ook de nodige foutjes in. Behalve de taalfout Nederl./Wederl. wordt er ook opgeschept: op de echte transfers zijn het maar elf kampioenschappen, geen 15. Ook grafisch zijn er nog wat verschillen maar al met al valt dat niet snel iemand op en het staat wel leuk. En deze transfers zijn niet snel te vinden.
Op het voorspatbord:
Magneet stafiets uit ValkenburgMagneet stafiets van Ronald uit 1939 in originele lak & transfers
Op het achterspatbord:
Magneet stafiets uit ValkenburgMagneet stafiets van Ronald uit 1939 in originele lak & transfers
Op de zadelbuis:
Magneet stafiets uit ValkenburgMagneet stafiets van Ronald uit 1939 in originele lak & transfers
De banden zijn NOS en helaas is de voorband slechter dan de achterband. Die is echt belachelijk nieuw en soepel. Het zijn Radium transportbanden, die Magneet gebruikte voor zover ik dat kon terug vinden. De velgen zijn ook NOS, net als de spaken en naven, beide F&S.
Met het monteren wilde ik de stroombronnen weer werkbaar maken. Dat had nogal voeten in de aarde om de stroomdraad weer door de buis te krijgen, incl. het stroom punt er al aan. Ook kwam ik er achter dat het maar op 1 manier kon, en dat was dus via het gat wat onder aan de crank zit. Aangezien ik iets te snel mijn crank had geplaatst, kon deze er weer uit. Op de boven buis was de aansluiting in orde, alleen bij de crank miste ik dus de originele aansluiting helaas. Maar na een beetje speurwerk en met behelp van de originele magneet heb ik een soortgelijk bananen stekker en aansluiting gevonden die iets wat groter is, maar perfect werkt. Zelf ben ik nog niet zo content met de bedrading naar het achter spatbord maar vroeger keken ze daar niet echt nauw op denk ik zo. Ook het witte achterstuk op het spatbord ben ik nooit echt een superfan van geweest, maar de originele had dit ook, dus ja ik moest wel. En de transfers steken er lekker bij af.
Dan de spatbordstangen. Dit zijn reproducties, maar 1 op 1 netjes nagemaakt. Bij de originelen zijn deze geklonken. Daar moet je de juiste tools voor hebben om die netjes er in te krijgen. Die heb ik op een andere manier bevestigd met slotboutjes van de Gamma. Wel de cijfertjes weggeslepen op de kop, want dat heurt niet. De look van de klinknagels is hetzelfde.
De verlichting is NOS, net als de VT dynamo. De draad is wel nieuw, maar ook met een canvas jasje.
Al met al weer een mooi project afgerond en van jaren als reclame fiets buiten te hebben gestaan, is dit weer een mooi werkpaardtje geworden.
Weer een nieuwe aanwinst van Ronald, een plaatstalen bakfiets van Kestein. Eerst een paar foto’s van de aanwinst ingeladen:
En thuis:
Aanvankelijk dachten we dat de vooras niet origineel was, aangezien deze plaatstalen bakfietsen ook uitgerust zijn met plaatstalen vooras in kokervorm. Maar deze vooras is zo uniek, dat het best een eerdere versie kan zijn. Het plaatstalen frame werd al in 1932 geintroduceerd (zie artikel), dus er kunnen nog best wat aanpassingen geweest zijn in de loop der tijd.
Er is wel het een en ander aan vervangen. Even was de vraag of deze oorspronkelijk bedoelt was voor 26 of 28″ wielen. Kestein leverde beide opties. Maar het lijkt een 26″ te zijn.
Inmiddels heeft Ronald al een setje spekbanden weten te bemachtigen:
Het is moeilijk overzicht te houden van de kruisframes van Ronald, maar dit is dus de stafiets uit Valkenburg 🙂 Ronald is op bezoek geweest bij Charles, die het frame mooi heeft uitgelijnd, en het crankstel passend heeft laten maken voor de dikkere as:
Leuk detail, olie geleidend busje tussen de cups, zodat olie bijgevuld via het oliepotje op het trapashuis direct naar de lagers vloeit. Een detail dat je vrijwel nooit meer tegenkomt:
