Een 28″ Cyrus mohawk van 1949, overgenomen van Peter.
De Cyrus is ondertussen ontdaan van zijn oude laklagen. De vorige eigenaren hadden hem behoorlijk mishandeld. Vermoedelijk was hij omgebouwd naar een fiets met een handremmen systeem, vanwege de vele gaten op o.a. de staande achterbrug en voorvork. Een vorige eigenaar had dit “vakkundig” verwijdert met een slijptol, wat de slijpsporen in het frame weer verklaarde.
Het frame is weer in ere hersteld door een vakkundige lasser. Op naar de volgende fase.
Mooi is te vermelden dat de voorvork in de fabriek van standaard lengte werd verlengd naar de juiste lengte voor een mohawk. In het midden van de voorvork is een oude lasnaad terug te vinden.
Deze transportfiets handvatten heb ik zojuist binnen, via Maurice (Maurice heeft deze te koop):
De handvatten zijn flexibel en maat 25,4mm dus als het goed is makkelijk te installeren. Ik heb ook nog een merkloos set handvatten die er sterk op lijkt, maar een stuk taaier zijn en kwetsbaarder ogen, en ook maar 24mm.
Volledige doos Ponnoplastic handvatten (foto’s met dank aan Maurice):
Over Ponnoplastic had ik al wat informatie klaar staan, dus een goed excuus om dat in een artikel te bundelen.
Ponnoplastic verschijnt voor het eerst in de Nederlandsche Rijwielhandel in 1949:
En in 1951 , met dit artikel over de fabriek in Amersfoort:
Ik heb een transportfiets gekocht uit 1949 van het merk Phoenix. Dit is slechts nog maar 1 van de familie Nijendanning. Deze fiets hebben ze begin jaren ’50 gekocht. Ze hebben hem niet veel gebruikt, ondanks als je naar de lager delen kijkt, je wel anders zou denken: de voornaaf draait helemaal verrot, op de trapas zit speling op en de buitenste drijfkoplager is erg stug. De fiets heeft vroeger ook dienst gedaan in Meppen.
In 1952 kochten ze een nieuwe trekker, een 1 cilinder diesel 16 pk, een Steyr. Hier hebben ze zelf een bakje achter hebben gemaakt waar 6 melkbussen op konden staan.
Deze boer had vroeger ongeveer 17 koeien.
De jonge man hielp al op de boerderij vanaf zijn 5 a 6de levensjaar.
Ze hebben de fiets niet veel gebruikt, maar als ze hem gebruikte, moesten ze 3 à 4 km fietsen om de melkbussen weg te brengen. Later in de jaren ’70 is die nog eens een keer gebruikt in een optocht met de melkbussen er weer aan. Niet heel veel later is die op zolder komen te staan met een lekke band. De achterband was om de velg weg gegaan en de binnenband hebben ze eraf gehaald toen ze hem van zolder hebben gehaald. De binnenband is weer tot leven gekomen en heeft wat rode drap op de naaf achter gelaten.
Helaas is de achterband keihard geworden en niet meer bruikbaar. De voorband is nog wel bruikbaar en komt op mijn *batavus 1932*
Ik heb deze informatie gekregen van de heer Enk Nijendanning.
Een mooie aanwinst is deze Juncker met framenummer J 8544 (achternaaf uit 1949).
“Hij komt uit een kelder in Zutphen. Een vriend van mij heeft hem toen gekregen en heeft hem ooit aan mij weer gegeven. Hij komt ook bij een fietsenmaker uit Zutphen vandaan.”
