Transportfiets met ingesoldeerde achterpadden van Maurice, deel 2: crankstel met jaartal

Buiten het feit dat deze fiets smalle horizontale buizen heeft, nog meer aanwijzingen dat dit een jaren ’20 fiets is.

Er zit een crankstel in met op de crank het bekende EWB teken (E. Williams Birmingham), met daaronder de letter J. Volgens de productielijst van Williams 1923-24.

De as is er een van JGH, J. Gerkinet uit Herstal. “Agier trempe” betekend gehard staal:

Op het nikkelen tandwiel staat Bts Williams. BTS staat voor “Brevetes”, wat Frans is voor gepatenteerd. Dus dat betekent dat het kettingwiel onder licentie van Williams is gemaakt.

(het kettingblad is niet origineel. Dit model vijfpuntige ster komt bij transportfiets voor het eerst voor in 1927. Ook duidelijk te zien aan hoe hij erop gekloken is. Jeroen)

Maurice

Vervolg op:
Transportfiets met ingesoldeerde achterpadden van Maurice

Ander achterwiel met transport Torpedo

Na vakantie vond ik het tijd om een nieuwe ketting te installeren. Ik had ook al een ander achterwiel gebouwd voor mijn fiets, met een echte transportvelg (nu 43mm, was 38mm) en een bredere transport Torpedo. Ik heb twee van die naven in mijn verzameling, dus eentje nu in gebruik. Gelijk ook een NOS tandwiel erop, want die op het andere wiel had inmiddels alweer aardige weerhaakjes. Die transport Torpedo is net iets breder, wat zorgt voor een goede kettinglijn met de langere trapas. Veel transportfietsen hadden een normale Torpedo, maar wel met een bredere trapas, waardoor de ketting net iets scheef loopt omdat het tandwiel een milimeter of 4 verder naar binnen zit dan het kettingwiel. Mijn frame lijkt ook voor een normale Torpedo te zijn gebouwd, want ik moest de achtervork iets opentrekken om de bredere naaf erin te zetten.

Eenmaal geinstalleerd een rondje proefrijden. Wat rijdt dat…. bagger? De ketting liep helemaal niet goed. Wat blijkt nu, het NOS tandwiel had een scheef gat en schroefdraad, waardoor die flink slingerde. Weer een voorbeeldje van NOS onderdeel die op de plank is blijven liggen omdat die onbruikbaar was. Dat kom je vaak tegen bij NOS onderdelen. Deze kon dus de prullenbak in helaas:

Ander tandwiel erop gezet, wiel er nogmaals in. Nu rijdt hij beter dan ooit. Ik voel geen enkel rateltje meer van de ketting over het tandwiel. Deze naaf heeft wel een vrij grote slag tussen trappen en remmen. Dat ga ik ooit nog een keer verhelpen met overmaatse pallen. Maar voorlopig blijft dit wiel er in zitten.

Nu nog een ongeveer 43mm brede velg zien te vinden voor het voorwiel. Niet echt nodig, maar ik zou het graag allemaal transport maken. De voor velg is ook nog 38mm. Altijd nog ruimte voor verbeteringen. Zou zou ik ook de stuurklem nog eens willen namaken in dikker staal, omdat deze Spartamet stuurklem vrij snel verbuigd tijdens gebruik.

Jeroen

Terug van vakantie

Ik ben weer terug van vakantie. 10 dagen in een mooi vakantiepark, aan de rand van de Veluwe.

Al heb ik erg genoten van mijn vakantie, was er ook een minpunt: met de fiets in de trein. Aangezien wij geen auto hebben, zijn we genoodzaakt met de fiets in de trein op vakantie te gaan. Echter is dit nu bijna onmogelijk geworden. Het was de laatste jaren al heel slecht gesteld wat betreft ruimte voor fietsen in de trein, dat is nu nog eens teruggeschroeft. Op een hele intercity is er nu nog maar een wagon met zeer krap plaats voor 2 a 3 fietsen (2 dus als een ervan een oude transportfiets of fiets volgeladen met baggage betreft). Wat betekent dat als er al een fiets in stond, dat we niet mee konden met ons tweeën, en we dus meerdere treinen hebben moeten laten gaan. Op de terugreis werd het al vrij wanhopig, dat we al moesten besluiten om gescheiden naar huis te reizen, omdat we al meerdere treinen moesten laten gaan (mochten er ook echt niet in). We hadden geluk dat toch net een trein vrij kwam waar net fietsen uitstapten. Had het nog veel langer geduurt, hadden we helemaal niet verder gekunt vanwege de spits. Om deze reden en extra omleidingen werd een reis van oorspronkelijk 1,5 uur een bijna 4 uur durende reis. Los van die beperkte capaciteit is in en uitstappen met de fiets een enorm gedoe, omdat je uit een zeer krappe ruimte tussen passagiers door je fiets moet manoevreren, inclusief trapje af. En dat na het hele perron over te moeten rennen omdat de ene keer de fiets wagon helemaal voorraan en de andere keer weer helemaal achteraan zit.

Ik heb bewust gekozen om een auto vrij bestaan te leiden, waarbij ik afhankelijk ben van de trein, inclusief vakantie, waarbij de fietsen essentieel zijn. En omdat mijn vriendin beperkingen heb, moet ik alle baggage mee kunnen nemen op de fiets. Dat gaat echt niet op een OV-fietsje. Ik weet momenteel echt even niet hoe wij in het vervolg nog op vakantie kunnen zo. Taxi huren misschien om van station de bestemming te bereiken vanaf station met de baggage, en dan maar fietsen huren of iets dergelijks, want dit gaat zo niet meer.

Dat dit helemaal niet nodig is, liet een lokaal treintje van Veolia als ik het me goed herinner zien. In dat kleine lokale treintje met twee kleine eendekker wagonnetjes was gewoon ruim plaats voor 6 fietsen ongeacht grootte (meer zou ook passen maar 6 toegestaan), 3 keer zoveel als een lange dubbeldekker NS Intercity met minstens 8 wagons.

Niet alleen voor vakantie is dit dus ellende, maar een Transportfiets toer zie ik zo ook niet meer gebeuren als het een bestemming is waar ik heen moet met de trein. Als ik de bestemming al bereik, is de kans om dan te stranden vrij groot.

Dat moest ik even kwijt. En, oh ja Veluwe, erg prachtig! En heel wat kilometers gemaakt met mijn transportfiets heuvel op en af met dochter achterop 🙂

Jeroen