Germaan mohawk uit 1936 van Ronald, deel 4

Hier is een kleine update van de Germaan. Aangezien we allemaal mileuvriendelijker moeten gaan werken, gaat deze ijzeren ros ook weer aan de bak als mijn bedrijfsfiets, waar uiteindelijk deze fietsen ook voor waren bestemd. Voornamelijk licht en klein spul natuurlijk. En ik moet zeggen als er met beleid slijtage plekken ontstaan, vind ik de fietsen zelfs mooier worden. Nieuw is ook maar zo nieuw.

Tussenstand: fiets is beletterd op een replica bord, nagemaakt door Hans via Maurice. Supermooi vakmanschap. Het rek is gedeeltelijk uit elkaar gehaald, gericht en opnieuw benageld. Het rek had een behoorlijke opdonder gehad.
Voor de bevestiging aan het stuur zoek ik dan nog twee passende bouten met vierkante moeren.

De wielen zijn nog niet de vaste wielen die er in komen. Nu alleen even als invalwielen. Wel komt deze maat banden erop: 28 x 1 1/2 x 1 3/4″ .

Het stuur is hersteld en aangepast en vernikkeld van een NOS germaan stuur zonder nokken. De originele nokken van het kapotte stuur zijn overgezet op dit NOS stuur.

Het zadel is van Marcel met een mooi Germaan stempel. De Germaan transfer op de schuine buis is met de hand gemaakt, aangezien deze transfer niet meer beschikbaar is. De crank is nog in de maak met het sterpatroon. Al met al 80% klaar….

Ronald

Vervolg op:
Germaan mohawk uit 1936 van Ronald
Germaan mohawk uit 1936 van Ronald, deel 2
Germaan mohawk uit 1936 van Ronald, deel 3

Zadel neusveer

Frequent euvel bij mijn dagelijkse transportfiets: brekende neusveren. Bij mijn ervaring gaan ze zo’n 1 a 2 jaar mee bij dagelijks gebruik. Ik ben zo al door een aardige stapel heen gegaan. Bij deze is een veer afgebroken, een ander losgeschoten. Bij deze neusveer heb ik er al eerder twee opnieuw vastgezet, waardoor ik deze kon gebruiken. Een ander probleem dat ik met deze had is dat de stelbout los schoot. Het plaatje waar de schroefdraad in zit bij deze is erg dun (half zo dik als bij andere exemplaren die ik heb), waardoor door het gewicht op de stelbout de draad in het plaatje kapot ging en de stelbout niet bleef zitten. Dat had ik opgelost door er voor en achter het plaatje een moer op de stelbout te zetten, waarmee het plaatje werd ingeklemd.

Anyway, ik had niet heel lang geleden nog een onderstel op de kop getikt, want ik zal het al aankomen dat weer een neusveer nodig zou hebben. Die kwam dus van pas. Nu weer op zoek naar een volgende, voor wanneer deze weer breekt. Ik heb nog wel wat neusveren, maar allemaal met losgeschoten veren. Ik kan nog proberen om die vast te zetten. Anders moet ik weer zadels gaan opofferen.

En het zadel zit er weer op:

Jeroen