Magneet stafiets van Ronald uit 1939 in originele lak & transfers!

Ok, hierbij even een kort verslag van mijn nieuwe oude aanwinst. De Magneet Stafiets, als het juist is in een vrij originele staat. De fiets is dus een bekende uit het verleden waar ik pas later achter kwam, nu is de fiets naar mijn mening ook niet meer buiten geweest sinds de aanschaf in 2012 (zie Kruisframe met prachtige roest te koop, red.).

Wat ik nu zie is een hoop originele onderdelen, zoals: de geklonken spatbordstangen:

De handvatten:

En transfers. Volgens mij zit de originele as er nog in, maar daar komen we wel achter.

Helaas is het “magneet” zadel ergens verloren gegaan want dat was wel bekend dat die er toen bij zat.

Op het achterspatbord zit het logo van magneet en op het voorspatbord dus ook.

Voor:

After:

Ook is het nog vage transfer te zien van het stafiets logo op de zadelbuis wat tot nu toe nog ontvindbaar is.

De overige transfers op de zadelbuis:

Ter vergelijking:

Het gekke is dat ik dus ook aansluitingen zie voor stroom, maar ik weet niet of dit een optie was of later toegevoegd.

Voor de testrit heb ik even een ander achterwiel geplaatst, omdat de originele velg kapot is. Wat is de bedoeling: de fiets is ooit door Charles goed in de vet gezet. Dat is fijn dat er toen al iemand zorg over droeg, bedankt daarvoor Charles! Niet wetend natuurlijk dat ik de Magneet nu bezit.

Maar goed, als schilder wil ik vaak dingen dus weer in ere herstellen. Dat ga ik bij deze dus een keer niet doen. Daar heb ik het wel moeilijk mee, maar aangezien alles duurder word zo ook het restaureren van zo’n fiets. Ik ga mij eens verdiepen in het preserveren van dit stukje geschiedenis. Ik ga de dingen goed nalopen en eventueel nabewerken maar de patina blijft! De bel had ik toevallig liggen dus die past goed in dit plaatje.

Ik heb er een balhoofd plaatje bij, maar geen idee of dit origineel op de fiets hoort. De gaatjes komen dan wel overeen en een stafiets uit indonesië heeft toevallig ook dit plaatje op de balhoofd, toeval?

Ik vind dit wel een interessant canvas voor de andere stafiets die wel gerestaureerd word. Dus schrik niet over een tijdje, dat is deze dan dus niet ?

Nog meer fotos:

Aanvulling, de cups uit de Fichtel & Sachs voornaaf geven het bouwjaar: 1939

Aanvullende informatie over deze fiets van de voorlaatste eigenaar voordat Ronald hem overnam:

“Beste Ronald, de fiets is een barnfind die tevoorschijn is gekomen 10 jaar geleden toen ik de schuur sloopte. Mijn schoonvader heeft de fiets nooit gebruikt, deze was eigendom van zijn oom (Adam Weijenberg) in Lieren welke in 1974 is overleden in de leeftijd van 85 jaar. Hij heeft de fiets waarschijnlijk aangeschaft en ging ermee naar de wei om de koeien te melken. Voorop de fiets was een platform waar precies 2 melkbussen in pasten. De fiets is waarschijnlijk meer dan 100 jaar oud. Ik heb helaas geen foto’s van zowel de fiets als zijn berijder. Meer weet ik helaas niet over de fiets. Ik denk dat ik de fiets heb verkocht aan Wim voor €300 in slechte staat, de banden waren versleten en een slechte velg en zadelpen. Veel plezier met de fiets. Met vriendelijke groet, Jan”

Ronald

6 gedachten aan “Magneet stafiets van Ronald uit 1939 in originele lak & transfers!”

  1. Gave fiets. Mooi frame, lekker breed stuur en klaar voor de kerstverlichting. Dat zijn denk ik min-pooltjes?
    Ik ben benieuwd hoe je het aanpakt. Ik denk dat de grote vraag is: omkeerbaar (fietsolie/ owatrol olie) of onomkeerbaar (blanke lak/ Brantho Glasur bijv.). Met mijn Vulkaan heb ik het Glasur-traject gekozen. Blijft goed zitten en geeft een mooi resultaat. Ik heb nu dus weer een “nieuwe” en daar ben ik nog bij aan het overwegen.

    Groeten,
    Arjan

    1. Ik heb me al een paar x afgevraagd waar die zou zijn maar daar was die dus weer
      Werkelijk een prachtig rijwiel en zeker de originele lak en resten transvers
      Ik zou er niet te veel aan doen en mooi zo behouden hoe die nu is Alleen de lager delen wel even na kijken natuurlijk

    2. ik ga eerst poetsolie gebruiken,
      hij staat altijd binnen in iedergeval,
      blanke lak ben ik niet zo kapot van, ik denk dat er niet teveel laagjes er op moeten, olie trekt er in en het hoef niet teveel te glimmen

  2. nog even een reactie op
    het stukje van Jan visser, ik had een klein beetje gehoopt dat de schoonvader Johan nijkerk heett maar dat zou te mooi om waar te zijn ?
    maar
    hij had het
    over versleten banden maar
    de oude vredesteinband zit er op en is gewoon nog soepel en nu in gebruik,ik denk wel dat er verschil zit in de vredesteinbanden, dit is iig een dikkere versi.

Laat een antwoord achter aan richard Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *