LVW 2

In de nacht van vrijdag op zaterdag jongstleden hebben we de LVW 2 gereden. Helaas heeft niet iedereen even veel tijd overdag dus werd het slimme idee geopperd om dan maar ’s nachts een rit te maken. Een paar wijzen uit het oosten waren aanwezig en zelfs nog een wijze uit het verre westen van ons land. Een paar minuten voor 22.00 belden er nog een paar transporteurs af, omdat ze dachten dat een transportfiets niet nat mocht worden. Even na 22.00 sprongen we op de transportfiets en maakten we eerst een uitgebreide rondtocht over het industrieterrein van Doetinchem. Het was daar prachtig verlicht. De volgende bestemming was mij geheel onbekend, aangezien het enige dat ik kon zien het zwakke achterlicht van mijn (door het beperkte zicht niet te identificeren) voorganger was.

Ik hoorde wel gepraat voor me en het gesprek ging over de angst die men voelde voor de plaatselijke veldwacht en zijn bonnenboekje, goede verlichting en dito reflectoren waren niet bij iedereen aanwezig. Plots zag ik weer licht en korte tijd later reden we door het mooie plaatsje Well. Daar heeft de meefietsende fotograaf nog geprobeerd een mooie foto van de fietsen te maken bij de dorpspomp. Daarna doken we weer het donker in en na een halfuur kwamen we in het dorp Velswijk, aldaar we een tijdje met de neuzen tegen een etalage gedrukt stonden om ons te verlekkeren aan tientallen Opels, type GT. Buiten Velswijk vertrokken we richting Zelhem, ik weer gedrukt tegen het achterlichtje van mijn voorganger. En als we dan een auto tegenkwamen, was er na al dat licht helemaal niets meer te zien voor ons. In Zelhem wilde de fotograaf weer een poging doen om een foto te maken en hier werd het licht van de schijnwerpers op de plaatselijke kerk gebruikt. De fietsen werden op het kortgeschoren gazon geplaatst en de fotograaf ging weer aan het werk. Nu had hij al wel in de gaten dat de flits niet verder kwam dan een meter of twee. Dus je kunt al raden hoe de foto’s er uit zien. Van Zelhem reden we richting Durkum, waar de weergoden ons nog een paar keer flitsen. Later in de nacht hebben we de transporters weer op stal gezet of op een auto geladen. Al met al een vreemde tocht door de nacht van de achterhoek.

Met vriendelijke groet,
Dick

3 gedachten aan “LVW 2”

  1. Het was inderdaad een vreemde rit. Toch waren de stukken die door de dorpjes gingen wel heel leuk vond ik, want door de straatverlichting aldaar kon je dan wel weer het één en ander zien. Dus misschien een idee om bij een eventuele volgende avondrit in een iets stedelijker gebied te gaan fietsen…
    En ook leuk zou het dan zijn, denk ik, dat de originele verlichting van de transportfietsen het dan ook zou doen, want de nu aanwezige led-lampjes gaven weliswaar heel veel licht, maar de nostalgische waarde daarvan was wel heel ver te zoeken…
    Kortom, we hebben dit keer niet heel veel gezien, maar we zijn wel weer wat “wijzer” geworden…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *