Restauratie van een ‘gewone’ fiets

Dit verhaal – als het tenminste geplaatst kan worden want ik zit niet officieel bij de transportfietsenclub, heb zelfs geen transportfiets – begint in maart toen ik twee fietsen kocht in Tilburg, ze waren alleen als echtpaar te koop (1 dames en 1 herenfiets) dus heb ik maar over mijn hart gestreken, zonder te weten wat ik eigenlijk had gekocht maar ja 100 euro voor de twee samen kon niet verkeerd zijn, toch en ze zagen er oud uit.
Thuis gekomen moest ik eerst mijn vrouw overtuigen dat dit iets heel moois zou worden, zo`n akkefietje had ik al eerder bij de hand gehad, en ook dit keer lukte het, maar er werd nog wel wat binnensmonds gemopperd, over rommel en de hele plaats vol en nog meer relevante zaken.
Eerst ben ik op de 6e van deze maand gaan kijken wat ik eigenlijk had gekocht en het viel wel mee dacht ik, maar zoiets had ik nog nooit van mijn leven gedaan, mijn vader zei vroeger dan op z`n Ketsheuvels “as gij oan zoiets begint kaan d`r niks vaan terecht koôme” maar ik begon er wel aan en het kwam terecht.
Thuis eerst maar eens kijken wat er eigenlijk aan gebeuren moest, het viel naar mijn idee eigenlijk – gezien zijn verleden – nog wel mee, maar veel verchroomde “aanhangsels” (stuur, velgen, trappers enz.) waren er zo slecht aan toe dat ik ze behoorlijk hard op d`r donder heb moeten gegeven maar dan met schuurpapier en scotsbride en daarna in de MultiColor gezet een opvolger van Hammerite, met als voornaamste eigenschappen ten opzichte van Hammerite dat MultiColor verdunbaar is met gewone terpentine en ook overschilderbaar met bijna alle andere verven en lakken, nadeel is dat het behoorlijk giftig is en nu dus maar afwachten hoe de verf zich houd.
In de tussentijd was ik ook druk geweest met contacten te leggen in de oude fietsenwereld, dat was niet altijd vanzelfsprekend, maar als je over de drempel bent dan sta je ook binnen, het met de oude fietsen wereld net als met veel andere clubs, er lopen een aantal mensen rond die er gewoon een studie van hebben gemaakt en erg veel van oude fietsen weten en met hart en ziel er in zitten.
Dat is de eerste controle en ook de zwaarste om te kraken maar dan krijg je alle medewerking en hulp zoals bij het jubileumweekend voor de vereniging van oude fietsen in Oirschot, het was, bleek later niet goed uit te leggen wat een buitenstaander nou bij die oude fietsen moest maar uiteindelijk is het gewoon goed gekomen, ik ging naar huis met een iets bekender gezicht dan daarvoor, twee witte buitenbanden, een klein handgemaakt fietsrek en een standaard, voorwaar geen slechte score.
Tien dagen later zat de fiets weer in elkaar maar in de tussentijd was er toch veel gebeurd, eerst de fiets maar eens uit elkaar gehaald en de ergste roest te lijf gegaan zoals boven beschreven, eerst dan een laag MultiColor zwart glanzend er op later er zijdeglans overheen maar alleen op die plaatsen waar het niet anders kon.
Ik was niet uit op een restauratie maar consolidatie van de fiets, dus simpel gezegd zorgen dat hij niet verder achteruit ging vooral door de roest en beter oogde en.
De meeste dingen waren niet moeilijk, zelfs voor een amateur, maar je komt natuurlijk wel eens voor verassingen te staan zoals de ringen die in trapashuis zaten en waarvan ik geen idee had waar ze voor dienden, twee ringen met iets van een rubberring of zo er tussen, de lokale fietsenmaker vertelde dat het stofkeringen waren met een lederen ring er in, ik heb ze weer netjes in elkaar gekregen en terug geplaatst.
Via de zelfde fietsenmaker had ik een groter achtertandwiel besteld – was 20 en werd 22 tands – later bleek dit perfect te werken, de fiets trapte een stuk vriendelijker, ik heb het originele natuurlijk wel bewaard, zoals alles wat vervangen werd/moest worden.
Ik heb ook besloten om de jasbeschermers niet terug te zetten maar er wel een soort kettingkast op te zetten, de originele was bijna helemaal weg die heb ik in de vuilnisbak gegooid, dat ziet er stoerder uit en de witte banden komen dan mooier uit en ik kan de originele die kapot zijn gebruiken om die van mijn vrouw te repareren, en het ziet er alsmaar mooier uit, misschien had ik de kettingkast niet weg moeten gooien maar dat is achteraf.
Enkele dagen geleden maakte ik de eerste proefrit op `t trotse stalen ros bijna naar volle tevredenheid (het achterwiel moet bijgesteld worden), alleen de fiets trekt te veel naar rechts maar verder is me nog niet veel opgevallen wat niet goed is, maar ik realiseer me dat dat nog wel kan komen.
Wel moet de dynamo bijgesteld worden om het rek beter kwijt te kunnen en moet ik nog ergens een bevestiging maken voor de koplamp, die komt op de oude plaats te vervallen door het rek voorop, dat wel afneembaar blijft daar wil ik een aardappelkist op zetten of een andere oude gesloten kist dat komt nog wel, en ook moet ik een ander achterlicht hebben, en een beugel voor aan de vork op de kop zien te tikken en nageltjes om een Fongers plaatje op het balhoofd te maken, dan nog bedraden, maar dan staat er ook een plaatje vind ik.
Oh ja, voor ik het vergeet, het frame heb ik eerst geprobeerd schoon/schoner te krijgen want het was zwart overgeverfd, met waterproef en gewoon schuurpapier, scotsbride maar ook thinner (ik ben schilder van beroep geweest), niets hielp meer omdat er ooit zo hard geschuurd was om die verd…. zwarte verf aan te brengen, dat bijna alle sporen van belijning en andere kenmerken en stickers verdwenen was op enkele plaatsen na waar de houders zaten van de jasbeschermers en op een paar plaatsen op het frame waren nog de groene lijnen te zien, en op een gegeven moment wist ik dat de belijning niet met schuren terug zou komen en besloot ik om het te laten voor wat het is en alleen de ergste roest te verwijderen toen heb ik alles in de boenwas gezet, ook de delen die helemaal opnieuw zijn geschilderd maar die heb ik eerst een keer heel licht met fijne scotsbride geschuurd en daarna in de was gezet, ziet er heel mooi uit en het glanst niet als een nieuwe fiets want dat is gewoon te nieuw en de was beschermt voorlopig.
Tot zover mijn ervaring met mijn Fongers, volgende keer de Union.
Foto`s zien, klik op onderstaande link
http://www.flickr.com/photos/herman_van_den_bossche/sets/72157624222274807/

Herman van Boxtel

Burgers van Cees

Hierbij mijn Burgers transportfiets. Ik had altijd gedacht dat ik een Gazelle doortrapper had. (zie Juncker van Cees). Hoe ik erbij kwam ik weet het niet maar het was dus een Burgers.
Nadat ik alle onderdelen in garage en schuur had gevonden, was wel een zoekplaatje na zo’n lange tijd, kon het in elkaar zetten weer beginnen. Ik heb de fiets opnieuw laten spuiten op de wielen na. Deze heb ik met de hand geverfd omdat de spaken en naven nog in redelijke staat waren en ik het dus zonde vond om deze uit elkaar te halen.
Het Roelewiel rek had ik nog in de toen nog bestaande loodmenie gezet toen ik de fiets uit elkaar haalde, dus ik heb er flink aan moeten schuren om hem een beetje schoon te krijgen.
Ik heb er wel nieuwe banden erom gedaan omdat de oude nogal uitgedroogd waren en er nieuwe verlichting opgezet. Naar handvaten heb ik lang gezocht totdat ik deze kurken tegenkwam. Alleen had en heb ik nog problemen met het stuur en sturen. Het stuur zit vastgeroest. Ik heb hem zeker twee weken ingespoten met kruipolie maar loskomen ho maar. Hij zit eigenlijk op goede hoogte dus heb ik besloten om het maar zo te laten zitten. Alleen het stuur stuurt linksom zwaar en rechtsom valt hij bijna om, zo los. Met mand erop stuurt het nog moeilijker door het gewicht. Wat het is ik weet het niet. Maar voor de rest fietst hij erg lekker.

Groetjes Cees.