Fietsmuseum ‘De Barrel’ Haulerwijk

Enige transportfietsen uit fietsmuseum De Barrel, beschreven door Anne Maris, beheerder van de collectie.

Deze transportfiets uit 1929 met een zeer grote korf werd gebruikt door de bakker.
In het voorste tandwiel staat de naam Gazelle. Het framenummer is 339011.

Dit is een Union transport. Framenummer 6569.
Het rek is van het merk standaard.
Deze fiets heeft een kleine korf en werd gebruikt door de slager.

Dit is een Gazelle van 1934.
Deze fiets werd gebruikt voor vervoer van kranten (Eemsbode) en daarom alleen een voordrager.

Dit is een Gazelle van 1939.
Dit is een complete transportfiets. Framenummer 591822.

Meer informatie op de site van Museum De Barrel: www.debarrel.nl.

Boeren en fietsen

Hoi Bas.

Misschien nog iets ter aanvulling van je transportfietsverhaal.

De boeren fietscombinatie

Wat je ook vaak zag was dat boeren met een ‘melkkarretje’ achter de transportfiets naar de ‘waai’ fietsten om de koeien te gaan melken. In Terheyden (vlak bij Breda) zag ik dat nog tot in de jaren ’80. Dat waren de laatst overgebleven keuterboeren die hooguit 8 tot 10 koeien hadden. Van oudsher waren ze eraan gewend om zelf de melk aan de boerderij te verkopen. Sommigen maakten ook boter. Op het tekeningetje kun je zien hoe dat er ongeveer aan toe ging. Vaak hadden dergelijke boeren ook nog wat land, her en der verspreid over de omgeving, waar ze graan, spelt (voor de paarden) en hooi verbouwden.

Ik heb ze nooit met hooi zien fietsen. Daar gebruikten ze de trekker voor omdat dat te grote hoeveelheden waren. Maar de melk werd nog wel op deze wijze vervoerd. Omdat dit soort boeren nooit aan ruilverkaveling hadden deelgenomen (vaak veroorzaakt door onderlinge onenigheid en vetes) moesten ze elke dag een heel eind fietsen om bij hun land te kunnen komen. Boeren die wèl aan de ruilverkaveling hadden deelgenomen hadden hun land direct aan de boerderij. Omdat ze geen afstanden meer hoefden te fietsen gebruikten ze alleen het melkkarretje. Later, toen het melken machinaal ging en er veel grotere hoeveelheden melk van veel grotere veestapels kwam, verdween ook dat karretje in de hooischuur.

Slechts een enkeling bleef fietsen. Nu worden dergelijke fietscombinaties nog wel eens van stal gehaald om er een boerendag mee op te sieren. Nostalgie heet dat dan. Maar stiekem verlangt iedereen die er over nadenkt terug naar die tijd. Een boer zal dat nooit bekennen maar de fiets en het karretje wordt nog wel met enige weemoed bewaard. Want het kan nog wel eens van pas komen. Ik ken een boer uit Made die nog zo’n combinatie, compleet met melkbussen en aanverwante zaken heeft staan. Ik heb gevraagd of hij dat wilde verkopen maar dat wilde hij niet. ‘Daar heb ons vader nog op rondgefietst’.

Groeten,
Roeland.