Vredestein bandenmaten 1964

Dit is een Vredestein bandenmaten tabel uit 1964 met een afdeling transportbanden. De maten worden hier ook aangeduid met de velg omtrek. Deze kan je omrekenen naar de velgdiameter, die gebruikt word in de ETRTO maatgeving.
Om het simpel te houden (althans, ik vind het simpel); je moet de omtrek delen door de cirkel constante Pi. Afgerond is Pi 3,14159 of 3,1416.
Als je bijvoorbeeld de omtrek 1956 (28 × 1¾) deelt door 3,1416 krijg je 622,6. De ETRTO maat is 622. Klopt dus redelijk.
Ik was zelf wel nieuwsgierig naar de befaamde 28 × 2 transportbanden die o.a. Charles op een fiets heeft.
28 × 2 heeft een omtrek van 1914 en gedeeld door Pi geeft dat 609. En dat is een probleem ! Er is geen modern alternatief voor.
Zover ik weet maakt niemand meer deze maat. Dus heel zuinig op deze banden zijn, er is geen passend alternatief !
Trouwens, dat maten zoals 28 × 2 op deze tabel staan wil niet zeggen dat Vredestein ze in 1964 ook nog maakte.
In de lijst van groothandel P.J. Kusse uit 1953 staan nog wel 28 × 2 en 28 × 1½ × 1¾ banden, maar zover ik weet was dat aan het eind van de jaren vijftig ook afgelopen (maar misschien weet iemand het beter).
Mocht er iemand contacten hebben in de richting van de veteraan motoren; zijn er (lichte) motorbanden voor deze velgmaat ?
Dit zou dan eventueel een alternatief zijn. Tot er een alternatief is zal je dus heel zuinig op je 28 × 2 banden moeten zijn.
G. Erwin

7 gedachten aan “Vredestein bandenmaten 1964”

  1. Hoi Erwin,

    Prachtig en nuttig foldermateriaal!
    Goed dat je even een link hebt geplaatst want ik heb het op een of andere manier gemist.

    Je avond VWO is toch nog ergens goed voor geweest ;-o)

    We zijn goed aan het zoeken geweest. Ook naar lichte motorbanden en hebben nergens een alternatief gevonden.

    ‘k Weet er nog vier te liggen. Twee er van zijn verschrikkelijk duur en de andere twee worden alleen maar geruild tegen iets wat de huidige eigenaar interessant vindt.
    Dus dat wordt nog wat.

    Groetjes van mij,
    Charles Waagenaar

    1. Hoi Edwin en Charles,
      Is de CST met de maat 50-622 (28×2,00-700x48c) niet een alternatief? Ik heb ze op mijn FLEVO liggen en ben er heel content mee. Weliswaar is het een witte band met een zwart loopvlak, maar dat mag niet deren als je een grote brede band zoekt.
      Gegroet Peer

    2. Hoi, Charles
      Het komt er dus eigenlijk op neer dat 28 x 2 alleen nog voor decoratieve doeleinden geschikt is. Zoals Gert-Jan Moed van het Velorama al eens vertelde; banden en andere rubber delen zijn niet te conserveren, je kan alleen het verval proberen te vertragen. Je loopt het risico als je voor veel geld zo’n band koopt dat hij bij het oppompen of niet lang er na al gaat scheuren. Heb ik zelf ook al eens gehad met een 24 x 2 bromfiets band uit de jaren vijftig. Binnen twee weken verscheen er een grote bult aan de zijkant. Een 26 x 1 1/2 x 1 1 3/4 band is bij mij dezelfde nacht nacht nog geknald. Schrik je wel even wakker van moet ik zeggen.
      Gr. Erwin

  2. Hoi Erwin,

    Ja, klopt. Er zijn bij mijn ook een paar banden waar gaten in de zijkant zijn gevallen.
    Er is nog wel mee te fietsen maar dan moet ik de spijkerbroeken voorraad van mijn stiefzoon weer plunderen om er lappen van te maken die ik er onder kan leggen.
    Ik heb ook nog een paar rolletjes ‘prima canvas’ liggen en dat werkt ook goed maar er blijft dan wel een bobbel voelbaar als je aan het fietsen bent.

    Als het canvas aan de binnenkant van dergelijke banden tijdens het leven van zo’n oude band droog is gebleven is het nog sterk zat. Vocht is de grootste boosdoener wat dat betreft omdat het canvas van hennep is gemaakt en dat gaat rotten als het lang vochtig blijft.
    De metalen snaar die in de canvas is gevlochten gaat roesten als het nat blijft en dan scheurt de band daardoor weer uit als je hem op spanning brengt. Is me ook al een keer overkomen.
    Als het canvas nog sterk en heel is maakt het niet zo heel veel uit hoeveel profiel er nog op zit. Hoe minder profiel, hoe minder rolweerstand.

    Banden werden tijden de Tweede Wereldoorlog wel eens ingegraven om ze te verstoppen, vervolgens vergeten en die kwamen dan jaren later weer eens boven de grond. Die waren na een schoonmaakbeurt nog als nieuw.

    Ik probeer ze droog en donker te houden en ik behandel ze met talkpoeder.
    Er zijn er gelukkig nog een paar over gebleven die het wel goed doen.
    Het trapt niet echt licht moet ik zeggen maar het ziet er prachtig uit.

    Groetjes van mij,
    Charles Waagenaar

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *